مطالعات گوش، حلق و بینی درطول 50 سال گذشته گسترش یافته و اکنون بر سر و گردن تمرکز دارد.
واژه‌ی اتولارینگولوژی (گوش و حلق‌شناسی)، با وجود طولانی بودن، مخفف اتورینولارینگولوژی (گوش، حلق و بینی شناسی) است.
گوش‌ها: درمان اختلالات شنوایی مختص متخصصان گوش، حلق و بینی است.
بینی: سینوزیت مزمن یکی از رایج‌ترین شکایات پزشکی در آمریکا، با حدود 35 میلیون تشخیص سالانه برای بزرگسالان است. مدیریت بیماری‌های حفره‌ی بینی، شامل آلرژی‌ها و مشکلات حس بویایی نیز می‌شود.
حلق: تشخیص و درمان بیماری‌های حلق و بخش‌های فوقانی مری، از جمله مشکلات صوتی و بلع، زیرمجموعه‌‌ی مسئولیت‌های متخصصان گوش، حلق و بینی است.
سر و گردن: متخصصان گوش،حلق و بینی می‌توانند بیماری‌ها و اختلالات موثر بر صورت، سر و گردن، از جمله بیماری‌های عفونی، تروما، بدشکلی و سرطان‌ها را نیز درمان کنند. در این حوزه، تخصص گوش، حلق و بینی ممکن است با تخصص‌های دیگر مانند تخصص پوست و جراحی دهان و دندان تداخل کند.
رشته‌ی گوش، حلق و بینی بر هفت حوزه‌ی مختلف تمرکز دارد. برخی متخصصان مطالعاتی اضافی برای تخصص یافتن در یکی از این هفت حوزه انجام می‌دهند و خدماتشان را به این تخصص محدود می‌کنند.
این هفت حوزه شامل موارد زیر است:
درمان آلرژی‌ها با استفاده از داروها، ایمونوتراپی و دوری از محرک‌ها
انجام جراحی بر روی صورت، گردن یا گوش برای اهداف زیبایی، عملکردی یا بازسازی
درمان یا برداشتن تومورهای سر و گردن، از جمله بینی و حلق
مدیریت اختلالات حلق
درمان مشکلات گوش، از جمله عفونت‌ها، تومورها و اختلالات مسیر عصبی موثر بر شنوایی و تعادل
بیماری‌های گوش، حلق و بینی در کودکان از جمله ناهنجاریهای مادرزادی و تاخیر در رشد
نظرات (0)